TXOKOETAN ANTOLATUTAKO METODOLOGIA

Arratsaldeon neska mutilak! Gaurkoan martxoaren 14ean klasean hitz eginikioari buruz idatziko dizuet. Bertan txokoei buruz hitz egin genuen eta bakoitzak bere ideia, esperientzi eta galderak guztiekin konpartitu genituen. Orain dela aste batzuk taldeka eskoletara bisitak egin genituen bertako klaseak nolakoak diren jakiteko, eta bertan txokoak ikusi genituen, honela klasean hitz egindakoari buruz ideia "praktiko" bat izateko.

Txokoetan Antolatutako Metodologiak, izenak dioen bezala, txokoetan lan egitera bultzatzen ditu haurrak. Haur eskoletan txoko ezberdin ugari topa ditzazkegu, besteak beste; eraikin txokoa, matematika txokoa, ipuinen txokoa, plastika txokoa... Metodologia honetan haurrak denbora ezberdina pasatzen dute txoko ezberdinetan. 

Txoko ezberdinetan bakoitzean ere irakasleak paper ezberdina joka dezake. Batzuetan inplikazio handiagoa izango du haurrekin, beraien jakin mina pizteko edo, eta besteetan aldiz, haurrek askatasun gehiago izango dute nahi dutena egin eta beraien imajinazioa garatzeko. Irakasleari buruz ere esan dezakegu, haurrak behatzeko lana ere baduela, hau da, haur bat egunero txoko berdinera joaten bada, beste txoko batera gonbidatu beharko luke txoko horrekiko interesa eta garrantzia azpimarratuz adibidez. Txoko bakoitzari dagokion denbora ere eskola bakoitzak arautu dezake. Eskola batzuetan txoko bakoitzean haurrek denbora berdina igarotzen dute, eta beste eskola batzueta aldiz, ikasleen interesen arabera aldatzen dituzte txokoak.

Txokoak antolatzeko era ezberdinak daude eta eskola bakoitzak bere metodologia izan ohi du. Klasean bakoitzaren esprientzitatik adibide ugari atera genituen. Lehenengo adibide gisa, klase bakoitza txoko ezberdin bat zela ikusi genuen, hau da, eskolako gela bakoitzak material eta egiteko gauza ezberdinak dituela. Bigarrenik, gela bakoitzean txoko ezberdin ugari egotearen ideia atera zen, hau da,  lau edo bost txoko desberdinetan banatzen zen ikasgelako antolakuntza. 

Amaitzeko, Txokoetan Antolatutako Metodologiarekin guztiz bat natorrela azpimarratu nahi du. Nire ustez, haurrek beraien gaitasun, askatasun, galdera eta interesen arabera ideia ugari ikas ditzazkete. Irakaslearen inplikazio maila ezberdinek ere haurren autonomia lantzen laguntzen dute eta hori ere guztiz egokia iruditzen zait. 

DIZIPLINA ARTEKO PROIEKTUETAN OINARRITUTAKO METODOLOGIA

Arratsaldeon denoi! Gaurkoan martxoarean 7an klasean landutakoari buruz hitz egingo dizuet. Bertan denon artean hainbat ideiei, proiektuei eta gure zalantzei buruz hitz egin genuen, hainbat ondorioetara iritsiz. 

Gaia lantzeko irakasleak hainbat adibide jarri zizkigun, besteak beste: haurrak beraien egutegi propio bat sortzea eta futbolaren inguruan hitz egitea hiztegi bat sortuz; bi adibide hauen helburu nagusia ikaskuntza esanguratsu eta globalizatua izatea delarik.

Egutegiaren adibideari eutsiz, ikasgelan haurren jakintzak abiapunu izanik beraien egutegi propioa sortu eta etxera eramateko prestatzen aritu ziren. Bertan beraien hasierako helburuetako bat erabilgarria eta denek ulertzeko modukoa izatea zen, eta hortik abiatu ziren. Zenbakiak beltzez eta jaiegunak gorriz, hilabeteen izenak gelako pertsonen nazionalitate guztiak kontuan hartuz... Honela, dibertsitatea errespetatu eta zeharka hainbat gauza ikasiz joan ziren haurrak. 

Bigarren adibidean, haurren interesa futbola zela ikusiz, irakasleak horren inguruan hiztegi bat sortzeaen ideia izan zuen, eta horrela egin zuten. Ikasleak futbolaren inguruan zekitenari buruz hitz egiten hasi ziren eta horrela hainbat hitz atera ziren hiztegian jartzeko eta  hitz batzuk inglesetik zetozela ohartu ziren. Horrela, zeharka hainbat ikaskuntza egin zituztela esan dezakegu, inglesa eta matematika besteak beste.

  

Proiektu hauek oso baliotsuak izan ziren haurren ikaskuntzarako. Bertan, irakaslea zen jakituria sustatzen zuena, baina, ez zuen esku-hartze handia izaten, hau da, gidaria zen soilik. Behatzailearen papela ere bazuen, esate baterako, haurren interesak zein ziren ohartzea eta prozesua baloratzea. 

Honekin batera, esan dezakegu familien parte hartzea ere bultzatzea lortu zutela, jakin badakigu eta oso garrantzitsua dela, batez ere Haur Hezkuntzan, eskolek gurasoekiko duten harremana handia izatea. Adibide gisa jar dezakegu, egutegiaren hilabeteak nazionalitate ezberdinekoek etxetik ekarri zituztela papel batean gurasoek idatzita. 

Amaitzeko, proiektu hauek oso interesgarriak iruditu zitzaizkidala azpimarratu nahi dut. Ikasleen motibazioa sustatzen dutela eta ikasteko gogoa sustatu. Haurren interesak abiapuntu izateak onura izugarriak ekar ditzake eta aipatutako bi apuntuak har ditzazkegu adibide garbi gisa. Metodologia honen abantaila anitzak ikusiz, egokia iruditzen zait martxan jartzea horrelako proiektuak.

GLOBALIZAZIOA ETA IKASKUNTZA ESANGURATSUAK

Arratsaldeon guztioi! Gaurkoan otsailak 26an klasean egin genituen aurkezpenei buruz hitz egingo dizuegu, gai nagusiak Globalizazioa eta Ikaskuntza Esangurtsuak direlarik. Horretarako talde desberdinetan antolatu ginen, bakoitzak gai bat jorratuz.

Gure taldeari, kolorebixiri, Globalizazioari buruz hitz egitea tokatu zitzaigun eta horretarako power point bat osatu genuen. Hona hemen gure lanaren laburpentxo bat:

GLOBALIZAZIOA

Globalizazioa hezkuntzan haurrei trasmititzen zaizkien edukiak errealitaterako erabilgarriak izan daitezen metodo espezifiko batzuk erabiltzea izango litzateke.

Globalizazioaren barruan, hiru ikasketa metodo aurki genitzake: interesgunea, proiektua eta ingurugiroaren ikerketa.

Interesguneak azaltzeko frutak ezagutzearen adibidea erabili genuen gure aurkezpenean. Esan beharra dago hiru fasetan banatzen dela metodologia hau. Lehenengoa helburuak kontuan hartzea da. Bigarrenik, haurrak nola motibatu eta lekua nola girotu aztertzea izango litzateke. Lekua antolatzea eta girotzea garrantzitsua da, adin horretako haurrek leku ezagunak eta zabalak behar dituzte. Jarduerak ikasgelan edo eskolako beste hainbat lekutan egin daitezke.Azkenik, aldez aurretik zenbait jarduera prestatuta edukitzea komeni da, esaterako: fruten zuzeneko azterketa, zeharkako azterketa eta esperimentatzea. Bukatzeko, esan genezake, metodologia hau, hemezortzi hilabeteko haurrekin burutzen has gaitezkela.

Proiektuak azaltzeko baratza bat egitea proposatu genuen. Hau burutu ahal izateko, lau pausu bete beharko ditugu. Lehenik eta behin, proiektua burutzeko gure asmoa zein den jakitea izango zen. Ondoren, prestakuntzarekin hasi beharko ginateke. Gero, proiektua burutzen hasiko gara. Eta azkenik, aurrera eraman dugun proiektuaren ebaluazioa egin beharko genuke.

Ingurugiroaren ikerketa deritzon proiektuaren helburua ikasleen intereseko gaien inguruan arazoak eta galderak planteatzea eta irtenbidea ematea da eurek egindako ikerketaren bidez. Ikerketaren faseak motibazioa, galderen planteamendua, hipotesiak, informazio iturriak ezartzea, informazioa bilatzea, datuak aukeratu eta antolatzea, ondorioak ateratzea, generalizazioa eta ondorioen adierazpena eta komunikazioa dira.

Aipaturiko metodo hauek helburu jakin batzuk dituzte, eta nagusiak hauek lirateke:

• Hezkuntza bizitzarako eta bizitzatik izatea
• Ikasteak baliogarriak izatea
• Etorkizuneko hiritarrak heztea

Metodo globalizatzaile hauek, oro har, hainbat ezaugarri komun dauzkate, eta guk klasean modu dinamiko batetan azaldu genituen, hainbat kartel arbelean itsatsiaz euren garrantziaren arabera mailaketa bat eginez.

Ezaugarri nagusiak aipatuko ditugu jarraian.

1. Ikasitakoaren eta ikasitako kontzeptu berrien arteko harremanak ezartzea
2. Ikasitakoa esanguratsua eta erabilgarria izatea.
3. Burua erabiltzea.
4. Denbora antolatzea
5. Jarrera positiboa izatea
6. Asteko denbora antolatzea
7. Aniztasuna tratatzea
8. Ebaluaketa
9. Metodo eta ikuspegi globalizatzaileak

IKASKUNTZA ESANGURATSUAK

Honi buruz hitz egiterako orduan, Ausubel eta bere ideiei buruz jardungo dugu.  Ausubelen ustez, ikasleek ezagutza berriak jaso eta jada badituzten ezagutzekin konparatzen dituzte, honela, jakintza horiek egonkortu edo aldatzeko.

Bertan bi ikaskuntza mota bereiz ditzakegu:   ikaskuntza esanguratsu superordenatua da, hau da, ikasleek ezagutza zaharrak beharrezkoak dituztenean berriak barneratzeko.  Bestea aldiz, subordinatua, hau da, ezagutza zahar eta berriak elkartzea ideia berri batzuk sortzeko.

Antolakuntza eta erabilerari buruz, ikaskuntza hauek egunerokotasun batean erabili eta bizi osoan zehar ikasi behar direla.  Honela, ezagutza hauek edozein momentutan berreskuratu ahal izateko.

Hau guztia bete ahal izateko, bi baldintza bete behar dira: ikasketarako materiala esanguratxua izatea eta ikasleak ikasteko jarrera izatea. Guzti honek egitura kognitiboarekin zerikusia duela azpimarratu beharra dago.

Ausubelek Ikaskuntza Esanguratsua lantzeko hainbat era azaltzen ditu, besteak beste:

-Subordinatu era: ikasleak lehen mailako ezagutza duenean, irakasleak bigarren mailakoa irakastea.

-Superordenatu era: subordinatuaren aurkako kontzeptua.

-Konbinatzailea era: ikasleei maila bereko kontzeptuak irakastea.

-Errepresentatzailea: ikaskuntza hitzezkoa eta sinbolikoa izatea haurra egozentrismoaren etapan dagoenean.

-Kontzeptuala: haurra egozentrismo etapatik irten ostean, ikaskuntza hitzezkoa eta kontzeptuala izatea.

-Proposizionala: kognitibo maila altuagoa duenean, proposizio bidezko ikaskuntzak eskaintzea irakasleak.

Eskolaren antolamentuari dagokionez, esan beharra dago ez dagoela ikaslearen aurretiko ezagutzak kontuan hartzeko bideratua. Bertan Curriculumeko edukiak irakatsi behar dira, hauek ideia orokorrak identifikatzen laguntzeko.

Amaitzeko, teoria hauek irakaskuntza arloarekin zer-nolako lotura duen azalduko dugu. Ikasleei dagokienez, aktiboa izan behar du momentuoro eta honek, irakasleak azaldutakoa ulertu duela erakutsi. Honela ez izanez gero, irakasleak berriro azaldu beharko die ikasleei beraiek uler dezaten. Behin horrela izanik, ikasleak erakutsi dezake ulertu duela ideia eta hau izango da benetako ikaskuntza. Beraz, ahozko hizkuntza oso garrantzitsua eta funtsezko da Ikaskuntza Esanguratsua erraztu eta burutzerako orduan.

Besterik gabe, honekin bukatzen dugu gaurko lanketa.

CURRICULUMAREN ZEHAZTAPEN MAILAK

Kaixo neska mutilak! Gaurkoan otsailaren 19an, ostiralean, Didaktika Orokorreko klasean hitz egin genuari buruz arituko naiz idazten. Bertan, eta ondorengo taulan agertzen den bezala, lau Curriculum maila ikusi eta aztertu genituen.

  Sarramona eta Acaso eta Nuere(2005)ren bi textuak irakurri ondoren, curriculumari buruzko informaizio gehiago izatera igaro naiz, Bigarren textuan, Curriculum ezkutu bisualari buruz hitz egiten digu eta bertan dioen bezala, honek zera esan nahi du, eskola batean inkontzienteki haurrek hainbat balore ikas ditzaten erabiltzen diren tramankuluak, besteak beste, uniformea, gelako dekorazioa, mahaien distribuzioa... guzti hauekin, eskolak lor dezake balore inkontziente baten transmizioa.

Sarramonaren textuan aldiz, Curriculumaren definizio, helburu eta zehaztapenei buruz hitz egiten digu. eta laburbilduz esango nuke, curriculuma helburu zehatz batzuk, metodologia eta ebaluatzeko era zehatz bat duen ikaskuntza-prozesu bat dela.